രാമ കഥയിലൂടെ കൈ പിടിച്ചു നടത്തിയത് അച്ഛനാണ്. അഞ്ചുവയസ്സു തികയുന്നതിനു മുൻപു തന്നെ അച്ഛൻ്റെ നാവിൽ നിന്നു രാമകഥ കേട്ടുതുടങ്ങിയിരുന്നു.
പക്ഷേ രാമ സങ്കല്പത്തെ കുറച്ചെങ്കിലും അറിയാൻ പിന്നെയും ഏറെക്കാലം കാത്തിരിക്കേണ്ടിവന്നു.
ലോകത്തിലുള്ള എല്ലാ മന്ത്രങ്ങൾക്കും ഉയരെ നിൽക്കുന്നതാണ് രാമാ എന്ന രണ്ടക്ഷരത്തിലൊതുങ്ങുന്ന രാമമന്ത്രമെന്നു ഗരുഢപത്തിൻ്റെ വേളയിലും, തന്നിൽ നിന്നു ഈ കാണുന്ന സൂക്ഷ്മ സ്ഥൂല പ്രപഞ്ചങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുകയും ഒടുവിൽ തന്നിൽ തന്നെ ലയിപ്പിക്കുന്ന പരമാത്മാ സ്വരൂപനാണ് രാമൻ എന്നു ബ്രഹ്മാസ്ത്രപടലത്തിൻ്റെ വേളയിലും കൂത്തുമാടത്തിനകത്തു കണ്ണടച്ചിരുന്നു ഉരുവിടുന്ന അച്ഛൻ്റെ വാക്കുകളിൽ മാത്രമല്ല രാമൻ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നത്. അച്ഛൻ്റെയും മുത്തച്ഛൻ്റെയും ജീവിതത്തിലുടനീളം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നത് രാമ നാമമായിരുന്നു..
അതുകൊണ്ടാണ് അച്ഛനും മുത്തച്ഛനും മരണത്തിനു മുൻപു തന്നെ തങ്ങൾ മരിക്കുകയാണെങ്കിൽ ആരും കരയരുതെന്നും രാമനാമം ജപിക്കുക മാത്രമേ ചെയ്യാവു എന്നും കുടുംബക്കാരോടു നിർദ്ദേശിച്ചത്..
രാമനെ ചൊല്ലാതെ
രാമനെ ചിന്തിക്കാതെ
രാമനെ തെരയാതെ
എൻ്റെ ഒരു പകലുകളും രാത്രികളും ഇന്നും നടന്നകലാറില്ല.
"കരുത്തിലും രാമാ എൻപേൻ
കനവിലും രാമാ എൻപേർ
ചിനത്തിലും രാമാ എൻപേൻ ദിനംകരി രാമാ എൻപേൻ
മനത്തുളെ പീഢൈ നാടി
വൽവിനൈ വാര പോതു പുന: തുളായ് മാലൈ മാർപാ ഉൻ പാദം യാം കുറുവോമേ ...".
