MARIJAN

മാരീചൻ .....

  യക്ഷ കുല ജാതരായ താടക, സുന്ദൻ ദമ്പതിമാരുടെ രണ്ടാമത്തെ പുത്രനാണ് മാരീചൻ. അഗസ്ത്യന്റെ ശാപത്താലാണ് ഇവർ രാക്ഷസന്മാരായി മാറിയത് . താടകയുടെ ഭർത്താവായ സുന്ദൻ ഒരിക്കൽ അഹങ്കാരത്തിന്റെ ഫലമായി അഗസ്ത്യനോടേറ്റുമുട്ടി മരണം വരിച്ചു. പ്രതികാരാഗ്നിയുമായി മക്കളെയും കൂട്ടി അഗസ്ത്യാ ശ്രമത്തിൽ എത്തിയ താടകക്കും മക്കൾക്കും അഗസ്ത്യന്റെ ശാപമേൽക്കേണ്ടി വന്നു. അങ്ങിനെ അവർ രാക്ഷസന്മാരായി. മഹാവിഷ്ണുവിനെ ഭയന്നു ലങ്കയിൽ നിന്നും ഒളിച്ചോടി പാതാളത്തിൽ വസിച്ചിരുന്ന സുമാലി, മാല്യവാന്മാർ എന്നിവരുടെ സങ്കേതത്തിൽ താടകയും മക്കളും കുറെക്കാലം അഭയാർത്ഥികളായി പാർത്തു. പിന്നീടാണവർ ഗംഗാ സമതലത്തിലെത്തിയത് : സിദ്ധാശ്രമത്തിൽ പിതൃ പ്രീതിക്കായി വിശ്വാമിത്രൻ നടത്തിയ യാഗം മുടക്കാൻ എത്തിയ താടക പുത്രന്മാരിൽ സുബാഹു രാമബാണത്തിനിരയായി. രാമബാണത്തിൽ നിന്നു രക്ഷ തേടി പലയിടങ്ങളിലേക്കും ഓടി ഒടുവിൽ പശുവിന്റെ രൂപത്തിൽ മാരീചൻ രാമ പാദത്തിൽ അഭയം തേടുന്നു. രാമന്റെ കനിവിനാൽ മാരീചനു ജീവൻ കിട്ടുന്നു. പക്ഷേ ഇനിയൊരു മാപ്പ് ഉണ്ടാകില്ലെന്നു രാമൻ ഓർമ്മപെടുത്തുന്നു.

ഇതോടെ ലൗകീക ജീവിതം വെടിഞ്ഞു മാരീചൻ ചന്ത വനത്തിൽ ദീർഘ തപസ്സിൽ മുഴുകുന്നു.

   ശൂർപ്പണഖയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടു സീതയോടുള്ള ആർത്തി മൂത്ത രാവണൻ സീതാപകര ണത്തിനു സഹായം തേടിയെത്തുന്നത് മാരീചന്റെ സമീപത്തേക്കാണ്. രാവണന്റെ ആഗമന കാരണമറിഞ്ഞ മാരീചൻ കുലനാശത്തിനു കാരണമാവും രാമ കോപം എന്ന ഉപദേശമാണ് നൽകുന്നത്. വരുംവരായ്കകളെ ഉപദേശിക്കുന്ന സദ്ഗുണ സമ്പന്നനായ കഥാപാത്രമായിട്ടാണ് മാരീചനെ കമ്പർ വരച്ചുകാട്ടുന്നത് - ഒടുവിൽ തന്റെ ഇച്ഛക്കു കൂട്ടുനിന്നില്ലെങ്കിൽ വെട്ടിക്കൊല്ലുമെന്ന രാവണന്റെ ഭീഷണിക്കു വഴങ്ങിയാണ് മാരീചൻ മാൻവേഷമെടുക്കാൻ തയ്യാറാവുന്നത്. രാവണന്റെ വെട്ടറ്റു മരിക്കുന്നതിനേക്കാൾ നല്ലത് രാമബാണത്തിനിരയാവുന്നതാണ് എന്നു നിശ്ചയിച്ചു ഗോദാവരി തീരത്തേക്കു യാത്രയാവും മുൻപ് മാരീചൻ രാവണനോടു ഇങ്ങിനെ പറയുന്നു.." ഞാൻ നരകത്തിൽ നിനക്കായി കാത്തിരിക്കാം. നിനക്കും മക്കൾക്കും കുടുംബത്തിനും അവിടെ ഇടം ഒരുക്കി വെക്കാം "

ഇത്രയൊക്കെ നല്ലവനായിട്ടും രാമബാണമേറ്റു വീണ നേരം രാമന്റെ സ്വരത്തിൽ "അയ്യോ സീതേ, അയ്യോ ലക്ഷ്മണാ " എന്നു വിലപിക്കാനുള്ള കാപട്യത മരീചനിൽ പിറക്കാൻ കാരണമെന്താവാം?

with Puppets : Yadhu and Navaneeth.

Read More

Thira. A valluvanadan Folk art

കാളിയും തിറയും..

ധനു നിലവൊന്നു പൂത്തിറങ്ങി പെയ്തു മടങ്ങുന്നതോടെ നിളയോരമണ്ണിലെ കാവുകൾ ഉണർന്നു തുടങ്ങും. ഭക്തിയുടെയും വിശ്വാസത്തിന്റെയും കാൽച്ചുവടുകൾ വെച്ചും , തോളേറിയും എത്തുന്ന നാടൻ കലാരൂപങ്ങളാണ് നിളയോര കാവുത്സവങ്ങളുടെ ജീവൻ. കാശിനു വേണ്ടിയോ , പേരിനു വേണ്ടിയോ പെരുമക്കുവേണ്ടിയോ അല്ല പലരും നാടൻ കലാരൂപങ്ങൾ കെട്ടി കാവേറുന്നത്.. രക്തത്തിൽ അലിഞ്ഞുചേർന്ന ദൃഢവിശ്വാസമത്രേ ഇതിനു മൂല കാരണം. കാവുകയറുന്ന തിറയെ നോക്കുക: ഒരു തിറ പണിയണമെങ്കിൽ ആദ്യം 40 ദിവസം വൃതം നോൽക്കണം. നാല്പത്തിയൊന്നാം ദിനത്തിൽ വരിക്കപ്ലാവിന്റെ വേരിൽ ആദിവട്ടം തീർത്തു ആദി വട്ടത്തിൽ കൊത്തിയ വ്യാളീ രൂപത്തിന്റെ രൗദ്രത കുറക്കാൻ ശാന്ത സ്വരൂപിണിയായ ദേവി രൂപവും

 അനുബന്ധ രൂപങ്ങളും ആദി വട്ടത്തിൽ കൊത്തിയൊരുക്കി , വെളുപ്പും, കറുപ്പും, ചുകപ്പും നിറങ്ങൾ കൊണ്ടു ആദി വട്ടം അലങ്കരിക്കും. പിന്നെ മുല്ലത്തറക്കരികിലെ മുറ്റം ചാണകം മെഴുകി ശുദ്ധി വരുത്തി, ആദി വട്ടം വെച്ചു നിറച്ചുവെപ്പോടെ (ഇടങ്ങഴി നെല്ലും നാഴി അരിയും) നിലവിളക്കു തെളിയിച്ചു 64 കളം (പത്മം) ഇട്ടു , നാളികേരമുടച്ചു കളത്തിലുംപൂജ നടത്തിയ ശേഷം ഇടതു ഭാഗത്തു അഞ്ചു നറുക്കോടെ വെച്ച നാക്കിലയിൽ കള്ളും വാറ്റും തവിടും അർപ്പിച്ചു പൂങ്കോഴിയെ വെട്ടി കലശമാടി , ആദി വട്ടത്തിലെ ഭദ്രകാളി ചൈതന്യത്തിനു ജീവനും പ്രാണനും നൽകിയാണ് ഓരോ തിറയേയും ശിരസ്സേന്തി പെരുവണ്ണാൻ പ്രയാണം തുടങ്ങുക... കാളിയുടെ അനുഗ്രഹം ദേശവാസികൾക്കു കൊടുക്കാൻ..... പുല്ലും ഭൂമിയും ഉള്ളിടത്തോളം കാലം...

.

അറിയുക നാം നമ്മുടെ പൈതൃകത്തിന്റെ മഹത്വത്തെ .... അറിയുക നമ്മുടെ നാടിന്റെ നന്മയെ.

കടപ്പാട് : ഉണ്ണി ആലൂർ...

Read More

Festivals of Kerala'

കാവും കുതിരകളും ..

 സിന്ധു തടത്തിലും ഗംഗാസമതലങ്ങളിലും പുരാണ കാലഘട്ടത്തിൽ തന്നെ കുതിരകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതിനു തെളിവാണ് അശ്വമേധയാഗങ്ങൾ. ആരുണ്ടു എൻ്റെ കുതിരയെ പിടിച്ചുകെട്ടാൻ? എന്നു സഗരൻ വിട്ടയച്ച കുതിരയെ ദേവന്മാർ കപിലാശ്രമത്തിൽ പിടിച്ചു കെട്ടിയതാണ് സപ്ത സാഗരങ്ങളുടെയും ഭൂലോകഗംഗയുടെയും പിറവിക്കു കാരണമായതെന്ന കഥ പുരാണങ്ങളിലുണ്ട്.

 വെൺമയുടെ പൂർണ്ണതയുറ്റതും പാലാഴി മഥനകാലത്ത് പാലാഴിയിൽ നിന്നു പിറന്നതുമായ ഉച്ചൈശ്രവസ്സ് എന്ന കുതിരക്കുറിച്ചുള്ള പരാമർശങ്ങളും പുരാണങ്ങളിലുണ്ട്. യന്ത്രങ്ങൾ യുദ്ധത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുക്കുന്നതിന്നു മുൻപ് മിക്ക പ്രദേശങ്ങളിലെ യുദ്ധങ്ങളിലും കുതിരകൾക്കു പ്രമുഖ സ്ഥാനം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഭാരതീയ യുദ്ധമുറയിലെ ചതുരംഗ വാഹിനി സൈന്യത്തിൽ തേരും ആനയും കഴിഞ്ഞാൽ മൂന്നാം സ്ഥാനം കുതിരകൾക്കായിരുന്നു. രഥഗജ 

തുരഗപദാദികൾ എന്നാണ് ചൊല്ല്.

ആദി ദ്രാവിഢ സംസ്കൃതിയിൽ കുതിരകളെ ദൈവങ്ങളുടെ പ്രതീകങ്ങളായി സങ്കല്പിച്ചിരുന്നു എന്നതിനു തെളിവാണ് തമിഴക ഗ്രാമങ്ങളിൽ ഇന്നും ആരാധിക്കപ്പെടുന്ന അയ്യനാർ ശിലകൾ. കുതിരപ്പുറത്തേറി സഞ്ചരിക്കുന്ന യോദ്ധാവായ അയ്യനാർ ശിലകളും, വെറും കുതിരകൾ മാത്രമായ അയ്യനാർ കോവിലുകളും തമിഴകത്തുണ്ട്. ഓരോ ഗ്രാമത്തിന്റെയും കാവൽ ദൈവങ്ങളായ അയ്യനാർ ശിലകൾ പൊതുവേ ഗ്രാമാതിർത്തിയിലോ ഗ്രാമത്തിന്റെ പുറത്തോ ആണ് കാണപ്പെടുന്നത്. കേരളത്തിലെ കുട്ടിച്ചാത്ത സങ്കല്പത്തിനു സമാന സങ്കല്പമായ തമിഴകത്തെ കറുപ്പ് എന്ന ശക്തിയുടെ വാഹനമായും ഗണിക്കുന്നത് കുതിരയെ തന്നെയാണ്. പശ്ചിമഘട്ടം കാവൽ കാക്കുന്ന കേരളക്കരയിൽ നാടുവാഴി വാഴ്ചക്കാലത്ത് ആനകളോ, തേരോ കുതിരകളോ സൈന്യത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നില്ല. കളരി അഭ്യാസികളായ നായർ പടയാളികളെയാണ് സാമൂതിരിയും കൊച്ചി രാജാവും തിരുവിതാംകൂർ രാജവംശവും ആശ്രയിച്ചിരുന്നത്.

അമാലന്മാർ ചുമക്കുന്ന പല്ലക്കിലായിരുന്നു രാജക്കന്മാർ പോലും സഞ്ചരിച്ചിരുന്നത്. എന്നാൽ കേരളത്തിലെ കാവുത്സവങ്ങളിൽ പണ്ടുതൊട്ടേ കുതിര സങ്കല്പത്തിനു സ്ഥാനമുണ്ടായിരുന്നു.

 കാവുത്സവങ്ങളിൽ മുഖ്യ സ്ഥാനത്തു നിൽക്കുന്ന ചെട്ടിക്കുളങ്ങര പോലുളള സ്ഥലങ്ങളിൽ കുതിരകൾ എന്ന പേരിൽ ആദിനാൾ തൊട്ടു തന്നെ കെട്ടുകാഴ്ചകൾ ഉത്സവനാളുകളിൽ എഴുന്നെള്ളിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും വള്ളുവനാടൻ കാവുത്സവങ്ങളിൽ കാളകൾക്കായിരുന്നു പ്രഥമസ്ഥാനം.

കാർഷിക സമൃദ്ധിക്കായി നടത്തപ്പെടുന്ന വള്ളുവനാടൻ കാവുത്സവങ്ങളിലേക്കു കാളകളെ ചുമന്നെത്തിക്കുന്നതും കൃഷിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സമുദായങ്ങളാണ്. ഫ്യൂഡൽ കാലഘട്ടങ്ങളിൽ ഓരോ പ്രദേശങ്ങളിലെയും ജന്മി ഭവനങ്ങളിൽ നിന്നായിരുന്നു കാളകൾ കാവുകയറിയിരുന്നതെങ്കിലും അത് തോളേന്തിയിരുന്നത് അടിയാളന്മാരായിരുന്നു. പിൽക്കാലത്ത് കാവു സങ്കല്പങ്ങളിൽ വന്ന മാറ്റങ്ങളാണ് കുതിരക്കോലങ്ങളെയും ആനകളെയും കാവിലെത്തിച്ചത്. മണ്ണൂർ , തേനൂർ, കുണ്ടലശ്ശേരി, കുണ്ടുവം പാടം, കോട്ടായി തുടങ്ങിയ നിരവധി കാവുകളിൽ കുതിരക്കോലങ്ങൾ ഉത്സവക്കാഴ്ചകളാവാറുണ്ടെങ്കിലും കുതിരക്കോലങ്ങൾക്കു പ്രഥമസ്ഥാനം കല്പിക്കപ്പെടുന്ന കാവുത്സവങ്ങളാണ് കാവശ്ശേരി, മച്ചാട് ചിനക്കത്തൂർ, ആര്യങ്കാവ്, തുടങ്ങിയ കാവിലെ ഉത്സവങ്ങൾ.മച്ചാട്, ആര്യങ്കാവ് തുടങ്ങിയ കാവുകളിൽ എല്ലാ സമുദായക്കാരും ഉൾപ്പെടുന്ന ദേശക്കമ്മിറ്റികളാണ് കുതിരകളെ കാവുകളിലെത്തിക്കുന്നത്. ഇവിടെ കുതിര കളിക്കു തന്നെയാണ് ഉത്സവത്തിൽ ഒന്നാം സ്ഥാനം.

കവളപ്പാറ ആരിയങ്കാവിൽ കുതിരകളെത്തിയത് ചിനക്കത്തൂരിൽ നിന്നാണ് എന്ന നാട്ടു ചൊല്ലുകൾ ഉണ്ട്. ചിനക്കത്തൂരിലെ പൂരം കഴിഞ്ഞു നിർത്തിയിട്ടിരുന്ന കുതിരകളൊന്നിനെ പനയൂർ ദേശക്കാർ അന്തിക്കറുപ്പിൻ്റെ നേരത്തു കണ്ടുകൊണ്ടുപോയി എന്നും അതിനു ശേഷമാണ് ആരിയങ്കാവിൽ കുതിരകളി തുടങ്ങിയത് എന്നുമാണ് ആ നാട്ടു ചൊല്ലു വിശദമാക്കിയിരുന്നത്. കുതിര കളിക്കു ഏറ്റവും കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം നൽകുന്ന കാവുകളിലൊന്നായ ചിനക്കത്തൂരിൽ ദേശങ്ങളല്ല കുതിരകളെ കെട്ടിയൊരുക്കിയിരുന്നത്. മാത്രമല്ല പതിനാറു കുതിരകളിൽ ഒന്നു കൂട്ടാനോ കുറക്കാനോ ഇവിടെ സാധ്യവുമല്ല.. പതിനാറു കുതിരയും കളിസ്ഥലത്തെത്തിയാൽ മാത്രമേ ചിനക്കത്തൂരിൽ പൂരം തുടങ്ങാനാവു എന്ന ചട്ടം കൂടിയുണ്ട്. പേര് കുതിര എന്നാണെങ്കിലും ഓരോ കാവുകളിലെയും കുതിര രൂപങ്ങൾ തമ്മിൽ വ്യാത്യാസമുണ്ട്. വലിപ്പത്തിൽ ഒന്നാം സ്ഥാനം ചെട്ടിക്കുളങ്ങര പോലുള്ള തെക്കൻ കേരളത്തിലെ കാവുകളിലെ കെട്ടുകാഴ്ചകൾക്കു തന്നെയാണ്. പ്രൗഢിയിലും ഭംഗിയിലും കെട്ടുകാഴ്ചകൾ തന്നെയാണ് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത്. ആവേശത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ പ്രഥമസ്ഥാനം മച്ചാട് തിരുവാണിക്കാവിലെ മാമാങ്കത്തിനണി ചേരുന്ന കുതിര കളിക്കു തന്നെയാണ്. കാവുത്സവങ്ങളിലെ കാഴ്ച ചന്തങ്ങളായ കെട്ടു കാഴ്ചകളും പൊയ്ക്കോലങ്ങളും സംസ്ക്കാരത്തിന്റെ അതാതു പ്രദേശത്തിലെ തച്ചുശാസ്ത്ര വൈദഗ്ധ്യത്തിനുള്ള തെളിവു കൂടിയാണ്.

Read More

Serphant worship

സർപ്പക്കളം പാട്ട്...

ഇക്കാണുന്നതെല്ലാം ബ്രഹ്മമാണ്,ബ്രഹ്മമല്ലാതെ മറ്റൊന്നില്ല എന്നു ഉപനിഷത്തുക്കൾ സൂചിപിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഹിന്ദു പുരാണങ്ങളിൽ സൃഷ്ടിയെക്കുറിച്ചു പല പല കഥകളുമുണ്ട്. ബ്രഹ്മാവാണ് സൃഷ്ടിയുടെ നാഥൻ എന്നു ചില പുരാണങ്ങൾ പറയുമ്പോൾ ,കശ്യപ പ്രജാപതിയെ സൃഷ്ടിക്കു കാരണവർത്തിയായി പറയുന്ന കഥകളുമുണ്ട്. ദക്ഷ പ്രജാപതിയുടെ പതിമൂന്നു പുത്രിമാരെ കശ്യപൻ വിഹാഹം ചെയ്തു എന്നും ആ പതിമൂന്നുപേരിൽ നിന്നാണ് ഈ കാണുന്നതെല്ലാം പിറന്നതെന്നുമാണ് കശ്യപ കഥകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. വാമനാവതാര കഥയിലും ഗരുഡന്റെ പിറവിക്കഥയിലും പിതൃസ്ഥാനത്തുള്ളത് കശ്യപനാണ്.

സന്താനഭാഗ്യം തേടി സർപ്പസന്തതികളുടെ മാതാവായ കദ്രുവും, ഗരുഢന്റെയും അരുണന്റെയും മാതാവായ വിനതയും ഒരേ സമയത്താണ് കശ്യപ സവിധത്തിലെത്തിയത്. കദ്രുവിന്നു ആയിരം മുട്ടുകൾ നൽകിയ കശ്യപൻ വിനതക്കു കൊടുത്തതു രണ്ടേ രണ്ടു മുട്ടകളാണ്. വിനതയുടെ അതൃപ്തി മുഖത്തിൽ നിന്നു വായിച്ചെടുത്ത കശ്യപൻ വിനതയെ ഇങ്ങിനെ സാന്ത്വനപ്പെടുത്തി " സൂര്യനോളം തേജസ്സുള്ള പുത്രന്മാരാണ് നിനക്കു പിറക്കുക " . കശ്യപൻ മറ്റൊരു സൂചന കൂടി നൽകി. ആദ്യത്തെ മുട്ട വിരിയാൻ 500 വത്സരം കഴിയണമെന്നും പിന്നെയും കൊല്ലം 500 കടന്നാലെ രണ്ടാമത്തെ മുട്ട വിരിയൂ എന്നതായിരുന്നു ആ സൂചന. കാലത്തിനു മുൻപ് മുട്ടയെ പൊട്ടിച്ചാൽ അതിന്റെ പാപഭാരം അനുഭവിക്കേണ്ടിവരുമെന്ന സൂചനയും കശ്യപൻ നൽകി.

കദ്രുവിനു പിറന്നവരാണ് തക്ഷകൻ മുതലായ എല്ലാ സർപ്പങ്ങളും .

സർപ്പങ്ങൾക്കായി തന്നെ ഒരു ലോകമുണ്ടെന്നും ഈരേഴു പതിനാലു ലോകങ്ങളിൽ വെച്ചു ഏറ്റവും താഴെയുള്ള പാതാള ലോകമാണ് നാഗലോകമെന്ന കഥയുമുണ്ട്. അനന്തനു തല ആയിരമെന്നാണ് വിശ്വാസം.

ഭാരതത്തിൽ എല്ലായിടത്തും നാഗങ്ങൾ ആരാധിക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും സ്വകാര്യ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള സർപ്പക്കാവുകൾ ഏറ്റവും കൂടുതലുള്ളത് കേരളത്തിലാണ്.

കേരളത്തിൽ കാണുന്ന നാഗ പ്രതിഷ്ഠകളിൽ അപൂർവം മാത്രമേ അനന്തനും വാസുകിയുമൊക്കെ കാണു. നാഗയക്ഷി, നാഗരാജാവ്, നാഗഭൂതം, അജ്ന മണിനാഗം, കരിനാഗം, മണിനാഗം തുടങ്ങിയ സർപ്പ പ്രതിഷ്ഠകളാണ് കൂടുതലും..

ഈ സർപ്പങ്ങൾക്കുള്ള പ്രധാന വഴിപാടാണ് സർപ്പം പാട്ട്.

പുള്ളുവ സമുദായക്കാരാണ് ഈ ആചാരത്തിന്റെ പുരോഹിതർ . പഞ്ചവർണ്ണപ്പൊടി കൊണ്ടു നിലത്തു സർപ്പക്കളമെഴുതി അതിൽ കന്യകമാരെ ഇരുത്തി പുള്ളോർ കുടം മീട്ടി സർപ്പത്തെ പാടിയുണർത്തുന്ന ഈ ആചാരം സർപ്പക്കളം പാട്ട് എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. അന്തിക്കറുപ്പു പടർന്ന ശേഷമാണ് കളംപാട്ട് നടത്തുക. ഗതകാലത്ത് വീടുകളിൽ മൂന്നു ദിവസങ്ങൾ തുടർച്ചയായി കളം പാട്ടു നടത്തിയിരുന്നു. ഇന്നത് ഒരു ദിവസത്തിൽ ഒതുങ്ങിയിരിക്കുന്നു. സർപ്പക്കളം പാട്ടിലെ ഒടുവിലത്തെ കളം പൂതക്കളമാണ്. പൂതത്തിന്റെ ചിത്രമാണ് നിലത്തെഴുതുക. കളം തേടിയെത്തുന്ന കാലന്റെ ദൂതന്മാരെ സമ്മാനം കൊടുത്തു തിരിച്ചയക്കുന്ന ആചാരവും ഉണ്ട്.

പണ്ടു നാളിൽ രാമനും ശങ്കരനുമായിരുന്നു പാലപ്പുറത്തെ സർപ്പം പാട്ടുകാർ. ഇന്നവരുടെ മക്കൾ പാരമ്പര്യത്തെ കാക്കുന്നു.

#tradition 

#culture 

#keralatourism 

#sadanandapulavar 

#serpentworship

Read More

Traveller

യാത്രക്കാരൻ:

അതാ പോകുന്നൊരാൾ പച്ചപ്പിന്റെ വയൽ വരമ്പു നടന്നു കടന്നു

അതാ ആരോ ഒരാൾ പോകുന്നുണ്ട്.

അസ്തമന ദിശയിലെക്കാണയാൾ നടക്കുന്നത്.

നോക്കു അയാളുടെ 

തലയിലൊരു ഭാണ്ഡവുമുണ്ട്. ഉദയത്തിൻ്റെ ദിശയിൽ നിന്നയാൾ യാത്ര തുടങ്ങവേ തലയിൽ ഈ ഭാണ്ഡമെന്ന ഭാരം ഉണ്ടായിരുന്നുവോ? അതോ ഇയാൾ നീണ്ട യാത്രയിലെവിടെയെല്ലാമോ വെച്ചോ വാരി ചേർത്തതാണോ ഈ ഭാരം? വാരിക്കൂട്ടി തലയിൽ വെച്ച ഭാരവുമായി ഇയാൾ എത്ര കാതങ്ങൾ ഇങ്ങിനെ നടക്കും ? ഭാരമൊഴിയാതെ ഇയാളുടെ യാത്രയും അവസാനിക്കില്ല എന്നല്ലേ പറയുക.

Read More

Cartrider

കാളവണ്ടി .

പണ്ടുണ്ടായിരുന്നു എന്റെ നാട്ടിലുമൊരു വണ്ടിക്കാരൻ

നാരായണൻ ചെട്ടിയാർ. കാളകൾ പൂട്ടിയ വണ്ടിയിലിരുന്നു പല ദിശ നോക്കി പോയിരുന്ന വണ്ടിക്കാരൻ. കാലമൊരു നൂറു നൂറാണ്ടു മുന്നേയൊരു നാടുവാഴിയുടെ വിളി കേട്ടു വണ്ടി പണിക്കും കച്ചവടത്തിനുമായി തഞ്ചാവൂരിൽ നിന്നു കൂനത്തറയിലത്തിയ പൂർവ്വീകരുടെ പിൻതലമുറക്കാരൻ ..

ഇടത്തറയിലെന്നപോലെ

കാളവണ്ടിക്കാരുടെ തറയായിരുന്ന കൂനത്തറയിൽ നിന്നു ആണ്ടുകളൊരു എൺപത്തിയെട്ടിനു മുന്നേ

പാലപ്പുറത്തെത്തിയ ചെട്ടിയാർക്കൊരു കുടിൽ കെട്ടാൻ ഇടം നൽകിയത് കയ്പഞ്ചേരി നാണുനായരാണു താനും.

ഉണ്ടു കഥകൾ അനേകം

ഈ വണ്ടിക്കാരനെക്കുറിച്ച് .

പണ്ടു തൂങ്ങി ചത്തവന്റെ ശവവുമായി പാലക്കാട്ടിലേക്കു പോസ്റ്റ് മാർട്ടത്തിനു ഓലപ്പായയിൽ പൊതിഞ്ഞു കെട്ടി കൊണ്ടുപോകവേ പാതിരാവിന്റെ നേരത്തു ചവിറ്റിലത്തോടിന്റെ ഓരത്തു വെച്ചു പിശാചൊന്നു പിണത്തെ വലിച്ചു താഴെയിട്ട നേരത്തും പതരാതെ ശവത്തെ വണ്ടിയിൽക്കയറ്റി പോയ കഥയെല്ലാം ഞങ്ങൾ പണ്ടു പറഞ്ഞിരുന്നു..

കറുത്തിരുണ്ട വണ്ടിക്കാരൻ ഇരുന്നുറങ്ങുന്ന നേരത്തും ഓരം ചേർന്നു വണ്ടി വലിക്കുന്ന കാളകൾ വഴി മറക്കാതെ വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങുന്ന കാഴ്ചയും കണ്ടു ഞങ്ങൾ കൗതുകം കൂറിയിരുന്നു. കാക്ക കരയുന്ന നേരത്തു കിഴക്കു ദിക്കിലേക്കു വണ്ടി രാവിൻ്റെ നേരത്തു കമ്പിറാന്തലും തൂക്കി തിരികെ വരുന്നതും ഞങ്ങളുടെ കാഴ്ചകളായിരുന്നു.

ഒന്നാലോചിച്ചാൽ നമ്മളും വണ്ടിക്കാരാണ് യാത്ര തീരുന്ന നേരത്ത് ശരീരമെന്ന വണ്ടിയെ ഉപേക്ഷിച്ചു മനസ്സെന്ന കാളകളെ തൊഴുത്തിൽ കെട്ടി വന്നയിടത്തേക്കു തിരികെ പോകുന്നവർ.

Read More

Tholpavakoothu

basically thol pava koothu gives more importance to the text than playing Puppets'. ഗതകാലത്ത് കൂത്തുമാടങ്ങളിൽ കമ്പരാമായണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സംവാദത്തിനായിരുന്നു പ്രാധാന്യം. പാലപ്പുറം അണ്ണാമല പുലവരുടെ കാലത്തോടെ ആ യുഗം അവസാനിച്ചു.

Read More